ارائه یک تقسیمبندی دقیق از ویروسها کار مشکلی است و میتوان ویروسها را به روشهای مختلفی تقسیمبندی کرد. این روشها میتواند بر اساس میزبان ویروس، سیستمعاملی که ویروس میتواند در آن فعالیت کند، روش آلودهسازی فایل و ... باشد. در زیر به برخی از این روشها اشاره میکنیم :
تقسیم بندی ویروسها بر اساس مقصد آلودهسازی:
۱ - ویروسهای فایلی (File Viruses) : ویروسهای فایلی، معمولاً فایلهای اجرایی را آلوده میکنند. فایلهای آلوده به این نوع از ویروسها اغلب (اما نه همیشه) دارای پسوند .com یا .exe هستند.
۲ - ویروسهای ماکرو (Macro Viruses) : ویروسهای ماکرو، مستندات برنامههایی را که از امکان ماکرونویسی پشتیبانی مینمایند (مانند MS Word ، MS Excel و...) آلوده میکنند. فایلهای اینگونه برنامهها اجرایی نیستند ولی درون آنها قسمتهایی اجرایی به نام «ماکرو» وجود دارد که میتواند میزبان مناسبی برای ویروسهای ماکرو باشد.
۳ - ویروسهای بوت و پارتیشن سکتوری (Boot Sector and Partition Table Viruses) : اینگونه ویروسها سکتور راهانداز (Boot Sector) دیسک سخت و دیسکت فلاپی یا جدول بخشبندی دیسکهای سخت را آلوده میکنند. با راهاندازی سیستم از روی دیسکی که به اینگونه ویروسها آلوده شده است، ویروس در حافظه مقیم شده و متعاقباً دیسکهایی را که مورد دسترسی قرار گیرند، آلوده میکند.
۴ - ویروسهای اسکریپتی (Script Viruses) : این ویروسها که اسکریپتهای نوشته شده به زبانهای ویژوال بیسیک یا جاوا میباشند، تنها در کامپیوترهایی اجرا میشوند که بر روی آنها Internet Explorer یا هر مرورگر وب دیگری با توانایی اجرای اسکریپتها، نصب شده باشد و فایلهای با پسوند .html ، .htm ، .vbs ، .js ، .htt یا .asp را آلوده میکنند.
ویروسها جدا از تقسیمبندی فوق، ممکن است در یک یا چند دسته از دستههای زیر نیز قرار بگیرند:
• ویروسهای مقیم در حافظه (Memory Resident Viruses) : اینگونه ویروسها با مقیم شدن در حافظه، هنگام دسترسی به فایلهای دیگر، آنها را آلوده میکنند.
• ویروسهای مخفیکار (Stealth Viruses) : اینگونه ویروسها به روشهای مختلف ردپای خویش را مخفی میکنند. به این معنی که فایلهای آلوده به اینگونه ویروسها به گونهای نشان داده میشود که یک فایل غیرآلوده جلوه کند. به عنوان مثال عموم ویروسها پس از آلوده کردن یک فایل، اندازه آن را افزایش میدهند و یا گاهی تاریخ و زمان ضبط فایل را عوض میکنند. اما ویروسهای مخفیکار میتوانند با روشهای خاص و بدون تغییر وضعیت ظاهری، عملیات خویش را انجام دهند.
ویروسهای کدشده (Encrypting Viruses) :
این ویروسها پس از هر بار آلودهسازی، با استفاده از شیوههای خود رمزی شکل ظاهری خود را تغییر میدهند.
ویروسهای چندشکلی (Polymorphic Viruses) :
اینگونه ویروسها با استفاده از الگوریتمهای خاص، علاوه بر تغییر شکل ظاهری خود، ساختار خود را نیز تغییر میدهند به طوریکه ممکن است جای دستورالعملها و حتی خود دستورالعملها نیز تغییر کنند.
ویروسهای فعالشونده بر اساس رویداد خاص(Triggered Event Viruses) :
ویروسهایی هستند که بخشی از عملیات تخریب خود را در ساعت و یا در تاریخ خاص انجام میدهند. البته باید توجه داشت که تکثیر و آلودهسازی فایلها در تمام اوقات فعال بودن ویروس انجام میشود.
منبع:http://fa.wikipedia.org/wiki